Parafia
w Ostrowcu Świętokrzyskim

Podwyższenia Krzyża Świętego

Niedzielne popołudnie było przepełnione niezwykłą muzyką, głębokim i poruszającym przeżyciem duchowym dla osób zgromadzonych na koncercie pasyjnym zatytułowanym "Z ciemności ciszy ….”. Swój autorski repertuar zaprezentował zespół Trio Cantabile, który na zaproszenie Proboszcza ks. dr Mariana Bolesty, po raz kolejny gościł w naszej parafii. Wydarzenie odbyło się w uroczystej atmosferze naszego Kościoła, a uczestnicy zostali przeniesieni w czasie i przestrzeni, aby doświadczyć emocji i refleksji związanych z męką i śmiercią Jezusa Chrystusa.
Trio artystyczne w składzie: Rudolf Steiner - pianista, kompozytor i autor tekstów, Barbara Brzozowska - wokalistka oraz Maksymilian Wosk - skrzypce, wspólnie stworzyło harmonię dźwięków, której siła wzruszyła publiczność. Współpraca wykonawców i talent artystyczny zaowocowały niezapomnianym wydarzeniem muzycznym. Każdy z artystów doskonale uzupełniał się nawzajem, tworząc spójne i piękne brzmienie. Kompozycje przedstawione w trakcie koncertu, były przemyślane, a teksty oryginalne i nasycone głębią duchową. Sama interpretacja, ale też poruszające wykonanie utworów, subtelnie podkreślało ich piękno i głębię. Zarówno w chwilach dramatycznych, jak i w momentach refleksji, emanowało siłą i uczuciem, przenosząc nas w świat cierpienia i nadziei. Dzięki starannie dobranemu repertuarowi oraz wyjątkowemu, osobistemu i przekonującemu wykonaniu, całe wydarzenie było nie tylko koncertem, ale prawdziwym duchowym doświadczeniem dla nas wszystkich.
To była niezapomniana i emocjonalna podróż!, która zostanie na długo w naszej pamięci.
 
Tekst: Katarzyna Łaszcz
Zdjęcia: Dariusz Nochelski
 
 

W niedzielne popołudnie 10 marca 2024 grupa 25 parafian z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego wraz z księdzem proboszczem Marianem Bolestą, wybrali się do kina Helios w Radomiu, aby wspólnie obejrzeć poruszający film „Powołany 2”. Inicjatorem i „siłą sprawczą” tegoż przedsięwzięcia była Aneta Banulska …. za co serdecznie dziękujemy.

Twórcy filmu przedstawili prawdziwe historie przemiany życia kilku osób z drogi grzechu, używek, agresji w stronę Bożej miłości i wiary. W tych trudnych opowieściach każdy może odnaleźć cząstkę siebie i pochylić się nad swoim postępowaniem.

Film godny polecenia każdemu, kto poszukuje nadziei, sensu w życiu i umocnienia w wierze.

Ale oprócz fabuły ważna była też integracja parafian, wspólnie spędzony czas i ogrom życzliwości. Potrzebne są takie chwile, by budować wspólnotowe relacje.

Tekst: Małgorzata Łukasik

Zdjęcia: Dariusz Nochelski

 

 

https://photos.app.goo.gl/19m7sS1SgFDXz7V29

Czas Wielkiego Postu skłania nas byśmy zatrzymali się w codziennym zabieganiu i zastanowili, co w życiu jest najważniejsze. Mogą nam w tym pomóc piątkowe Drogi Krzyżowe. 

8 marca 2024 mogliśmy przeżyć Drogę Krzyżową nieco inaczej; nie w murach naszego kościoła parafialnego, ale na ulicach naszego osiedla. Te czternaście stacji – od skazania Pana Jezusa na śmierć aż do złożenia w grobie  przeszliśmy wraz z Chrystusem już po zmroku, w atmosferze zadumy, modlitwy z pieśniami wielkopostnymi na ustach. 

Towarzyszyły nam na tej drodze przejmujące rozważania prowadzone przez Rycerzy Świętego Jana Pawła II a dotyczące tak wielu problemów współczesnego człowieka i świata. 

Każdy z uczestników tej Drogi Krzyżowej, niezależnie czy dziecko, dorosły, osoba starsza, kobieta czy mężczyzna, mógł stać się Szymonem z Cyreny i pomóc Chrystusowi nieść krzyż na własnych barkach, czując ten ciężar, na który składają się ludzkie grzechy.

Błogosławiony Ksiądz Jerzy Popiełuszko powiedział: „Dzięki śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa symbol hańby stał się symbolem odwagi, męstwa, pomocy i braterstwa. W znaku krzyża ujmujemy dziś to, co najbardziej piękne i wartościowe w człowieku. Przez krzyż idzie się do zmartwychwstania. Innej drogi nie ma”. 

Z pewnością, dla wielu z uczestniczących, ta Droga Krzyżowa przyczyniła się do zajrzenia w głąb swojego serca i zrobienia rachunku sumienia. Może niejedno z naszych serc zmiękło, może zaczniemy obok siebie dostrzegać cierpiącego człowieka i iść mu z pomocą?

Pamiętajmy, każdy z nas może być Szymonem z Cyreny czy Świętą  Weroniką!

Ta Droga Krzyżowa, przeżywana 8 marca tym bardziej zapadnie w naszych sercach, gdy uświadomimy sobie, że piękne  rozważania męki  Pańskiej są autorstwa naszego parafianina Pana Zdzisława Salusa, a przejmująca oprawa muzyczna, podkreślająca dramaturgię męki i ostatnich chwil życia Chrystusa jest dziełem brata z Zakonu Świętego Jana Pawła II - Dariusza Nochelskiego.   

tekst: Małgorzata Buczkowska  i Katarzyna Król

zdjęcia: Dariusz Nochelski               

 

https://photos.app.goo.gl/XFB9fND5fakHT8fCA

 

 

„Serce się raduje, a oczy świecą ze wzruszenia” na widok naszych utalentowanych małych parafian, którzy 14 stycznia 2024 r. zaprezentowali w naszym kościele niezwykle piękne JASEŁKA.

Na zaproszenie naszego Proboszcza ks. dr Mariana Bolesty, ponad 30 – osobowa grupa uczniów klas I-III Szkoły Podstawowej nr 10 w Ostrowcu Św., przedstawiło w ciekawy i ekspresyjny sposób historię Maryi i Józefa witających na świecie małego Jezusa, a obecni w naszej świątyni parafianie ponownie mogli przeżyć tę szczególną betlejemską noc budzącą, jak co roku, nadzieję i ogromne wzruszenie.

Jasełka stały się dla dzieci wyjątkową okazją do zaprezentowania swoich talentów aktorskich i umiejętności wokalnych. Na początku wydawało się, że liczna publiczność wywoła wśród młodych aktorów tremę i zdenerwowanie. Nic mylnego! Uczniowie doskonale poradzili sobie z emocjami, prezentując z dziecięcą naturalnością oraz z przejęciem powierzone im role. Umiejętności recytatorskie małych artystów były na tak wysokim poziomie, że niejednokrotnie, wśród zgromadzonych, dało się słyszeć głębokie westchnienia oraz szepty pełne zachwytu i podziwu. Niejednej osobie zakręciła się łza w oku. Dopełnieniem gry aktorskiej były nie tylko barwne kostiumy, charakteryzacja czy scenografia, ale także piękny i efektowny śpiew kolęd i pastorałek, do którego po cichu włączali się zebrani w świątyni parafianie.

Widownia była wręcz oczarowana występem dzieci, dowodem czego były gromkie brawa jakie, na koniec spektaklu, otrzymali młodzi artyści. Nasz Proboszcz również nie krył zachwytu i wzruszenia, który w podziękowaniu za niezapomniane widowisko, obdarował młodych parafian słodkościami. Nie zabrakło też słów uznania dla Rodziców i Pań Nauczycielek Doroty Karek, Wioletty Cielebąk, Edyty Obcowskiej-Zięba za ich nieocenione i ogromne zaangażowanie oraz trud w przygotowanie Jasełek, także perfekcyjne przygotowanie dzieci do spektaklu.

Niewątpliwie te jasełka zapadną nam w pamięci na długo. Do zobaczenia za rok !

Tekst Katarzyna Łaszcz

Fotorelacja Dariusz Nochelski

 

https://photos.app.goo.gl/EUxAo6ShuULQgxX86