W niedzielne popołudnie 10 marca 2024 grupa 25 parafian z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego wraz z księdzem proboszczem Marianem Bolestą, wybrali się do kina Helios w Radomiu, aby wspólnie obejrzeć poruszający film „Powołany 2”. Inicjatorem i „siłą sprawczą” tegoż przedsięwzięcia była Aneta Banulska …. za co serdecznie dziękujemy.
Twórcy filmu przedstawili prawdziwe historie przemiany życia kilku osób z drogi grzechu, używek, agresji w stronę Bożej miłości i wiary. W tych trudnych opowieściach każdy może odnaleźć cząstkę siebie i pochylić się nad swoim postępowaniem.
Film godny polecenia każdemu, kto poszukuje nadziei, sensu w życiu i umocnienia w wierze.
Ale oprócz fabuły ważna była też integracja parafian, wspólnie spędzony czas i ogrom życzliwości. Potrzebne są takie chwile, by budować wspólnotowe relacje.
Tekst: Małgorzata Łukasik
Zdjęcia: Dariusz Nochelski
Czas Wielkiego Postu skłania nas byśmy zatrzymali się w codziennym zabieganiu i zastanowili, co w życiu jest najważniejsze. Mogą nam w tym pomóc piątkowe Drogi Krzyżowe.
8 marca 2024 mogliśmy przeżyć Drogę Krzyżową nieco inaczej; nie w murach naszego kościoła parafialnego, ale na ulicach naszego osiedla. Te czternaście stacji – od skazania Pana Jezusa na śmierć aż do złożenia w grobie przeszliśmy wraz z Chrystusem już po zmroku, w atmosferze zadumy, modlitwy z pieśniami wielkopostnymi na ustach.
Towarzyszyły nam na tej drodze przejmujące rozważania prowadzone przez Rycerzy Świętego Jana Pawła II a dotyczące tak wielu problemów współczesnego człowieka i świata.
Każdy z uczestników tej Drogi Krzyżowej, niezależnie czy dziecko, dorosły, osoba starsza, kobieta czy mężczyzna, mógł stać się Szymonem z Cyreny i pomóc Chrystusowi nieść krzyż na własnych barkach, czując ten ciężar, na który składają się ludzkie grzechy.
Błogosławiony Ksiądz Jerzy Popiełuszko powiedział: „Dzięki śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa symbol hańby stał się symbolem odwagi, męstwa, pomocy i braterstwa. W znaku krzyża ujmujemy dziś to, co najbardziej piękne i wartościowe w człowieku. Przez krzyż idzie się do zmartwychwstania. Innej drogi nie ma”.
Z pewnością, dla wielu z uczestniczących, ta Droga Krzyżowa przyczyniła się do zajrzenia w głąb swojego serca i zrobienia rachunku sumienia. Może niejedno z naszych serc zmiękło, może zaczniemy obok siebie dostrzegać cierpiącego człowieka i iść mu z pomocą?
Pamiętajmy, każdy z nas może być Szymonem z Cyreny czy Świętą Weroniką!
Ta Droga Krzyżowa, przeżywana 8 marca tym bardziej zapadnie w naszych sercach, gdy uświadomimy sobie, że piękne rozważania męki Pańskiej są autorstwa naszego parafianina Pana Zdzisława Salusa, a przejmująca oprawa muzyczna, podkreślająca dramaturgię męki i ostatnich chwil życia Chrystusa jest dziełem brata z Zakonu Świętego Jana Pawła II - Dariusza Nochelskiego.
tekst: Małgorzata Buczkowska i Katarzyna Król
zdjęcia: Dariusz Nochelski
https://photos.app.goo.gl/XFB9fND5fakHT8fCA
„Serce się raduje, a oczy świecą ze wzruszenia” na widok naszych utalentowanych małych parafian, którzy 14 stycznia 2024 r. zaprezentowali w naszym kościele niezwykle piękne JASEŁKA.
Na zaproszenie naszego Proboszcza ks. dr Mariana Bolesty, ponad 30 – osobowa grupa uczniów klas I-III Szkoły Podstawowej nr 10 w Ostrowcu Św., przedstawiło w ciekawy i ekspresyjny sposób historię Maryi i Józefa witających na świecie małego Jezusa, a obecni w naszej świątyni parafianie ponownie mogli przeżyć tę szczególną betlejemską noc budzącą, jak co roku, nadzieję i ogromne wzruszenie.
Jasełka stały się dla dzieci wyjątkową okazją do zaprezentowania swoich talentów aktorskich i umiejętności wokalnych. Na początku wydawało się, że liczna publiczność wywoła wśród młodych aktorów tremę i zdenerwowanie. Nic mylnego! Uczniowie doskonale poradzili sobie z emocjami, prezentując z dziecięcą naturalnością oraz z przejęciem powierzone im role. Umiejętności recytatorskie małych artystów były na tak wysokim poziomie, że niejednokrotnie, wśród zgromadzonych, dało się słyszeć głębokie westchnienia oraz szepty pełne zachwytu i podziwu. Niejednej osobie zakręciła się łza w oku. Dopełnieniem gry aktorskiej były nie tylko barwne kostiumy, charakteryzacja czy scenografia, ale także piękny i efektowny śpiew kolęd i pastorałek, do którego po cichu włączali się zebrani w świątyni parafianie.
Widownia była wręcz oczarowana występem dzieci, dowodem czego były gromkie brawa jakie, na koniec spektaklu, otrzymali młodzi artyści. Nasz Proboszcz również nie krył zachwytu i wzruszenia, który w podziękowaniu za niezapomniane widowisko, obdarował młodych parafian słodkościami. Nie zabrakło też słów uznania dla Rodziców i Pań Nauczycielek Doroty Karek, Wioletty Cielebąk, Edyty Obcowskiej-Zięba za ich nieocenione i ogromne zaangażowanie oraz trud w przygotowanie Jasełek, także perfekcyjne przygotowanie dzieci do spektaklu.
Niewątpliwie te jasełka zapadną nam w pamięci na długo. Do zobaczenia za rok !
Tekst Katarzyna Łaszcz
Fotorelacja Dariusz Nochelski