Parafia
Wspólnoty
Odwiedzający
Odwiedza nas 340 gości oraz 0 użytkowników.
Logowanie
MIĘDZYPOKOLENIOWE WARSZTATY - Tradycyjne Palmy Wielkanocne
Kiedy wiedza i doświadczenie spotkają się z kreatywnością to wiadomo, że w efekcie powstanie coś niezwykłego.
5 kwietnia 2025, po raz drugi w tym roku, spotkaliśmy się na międzypokoleniowych warsztatach. Ponieważ coraz krótszy czas dzieli nas od Niedzieli Palmowej, warsztaty dotyczyły wykonywania tradycyjnych palm wielkanocnych.
Sam zwyczaj przygotowywania palm sięga aż VII wieku, zapoczątkowany został we francuskim kościele, przetrwał w Polsce, Austrii i Niemczech.
Tradycyjne palmy wykonywane były z wierzbowych gałązek, nie mogło zabraknąć w nich gałązek zielonego bukszpanu, traw, kłosów zbóż, suszonych kolorowych kwiatów i kwiatów ręcznie robionych z krepiny. Miały symbolizować odradzające się na wiosnę życie, a przede wszystkim symbolizować wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy.
Dzisiaj naszą parafialną salę wypełnił gwar rozmów i śmiech za sprawą uczestników warsztatów, wśród których przeważały dzieci. Każdy przyniósł ze sobą kolorowe krepiny, gałązki bazi, wstążki. W tajniki tworzenia kwiatów z krepiny, doboru materiałów i tworzenia plamy, wprowadziły nasze parafianki – Pani Irena i Pani Małgosia. Obie, od lat samodzielnie przygotowują palmy na Niedzielę Palmową, więc z radością podzieliły się swoją wiedzą
z niezwykłą cierpliwością pokazując, jak zrobić róże czy krokusy...
Wiem, że dzisiaj możemy kupić niemalże wszystko, to jednak czas poświęcony na pracę poza pięknymi palmami przyniósł wzmocnienie wzajemnych relacji a przede wszystkim podtrzymanie tradycji. A ile było śmiechu, jak przypomniałyśmy sobie letnią wyprawę po zboża i trawy…
Satysfakcja z własnoręcznie przygotowanych palm z całą pewnością jest ogromna, każda jest piękna i niepowtarzalna.
Dziękujemy Wam za dzisiejszy dzień a szczególnie za kwiaty, które ozdobiły palmę przygotowaną dla naszego Proboszcza.
Dla tych, którzy nie byli – fotorelacja z warsztatów. A o tym, czy były udane, niech powiedzą uśmiechnięte buzie dzieci i ich dzieła.
Fotorelacja: https://photos.app.goo.gl/zrRkVWe34GGbTrLV7
Tekst: Katarzyna Król
Zdjęcia: Antoni Król, Katarzyna Król
Wielki Post – czas duchowej odnowy, pokuty i przygotowania do największych świąt chrześcijaństwa – Zmartwychwstania Pańskiego. To również głębsza refleksja nad tym, jak przebiega nasze życie. Każdy z nas ma za sobą jakąś przeszłość, mniej lub bardziej obciążającą, przykro lub miło wspominaną. Ale też każdy oczekuje z nadzieją jakiejś lepszej przyszłości, bliższej i dalszej, doczesnej lub wiecznej.
W tym roku jest to okres wyjątkowy, ponieważ przeżywamy go w Roku Jubileuszowym, roku nadziei i łaski. To zaproszenie, by jeszcze głębiej zanurzyć się w tajemnicę Bożej miłości i otworzyć serca na nadzieję, jaką niesie Chrystus.
W ten wyjątkowy piątkowy wieczór 4 kwietnia 2025 o godz. 19.00 wraz z naszym proboszczem ks. dr. Marianem Bolestą zgromadziliśmy się w murach Kościoła, by wspólnie wyruszyć i przejść ulicami naszego osiedla, aby rozważać mękę i śmierć naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Te czternaście stacji – od skazania Pana Jezusa na śmierć aż do złożenia w grobie przeszliśmy wraz z Chrystusem już u schyłku dnia, w atmosferze zadumy, modlitwy z pieśniami wielkopostnymi na ustach, za co dziękujemy Pani Ewie.
W czasie trudu przejścia towarzyszyły nam rozważania prowadzone przez Zakon Rycerzy Świętego Jana Pawła II. Rozważania te, zostały oparte o wypowiedzi św. Jana Pawła II, które wygłosił do Polaków na przestrzeni swojego pontyfikatu. Uczestniczy mogli je usłyszeć przy każdej stacji. Doga Krzyżowa była sposobnością do przypomnienia nauczania św. Jana Pawła II oraz do modlitwy za Jego wstawiennictwem.
Krzyż podejmowali kolejno: Rycerze Zakonu Jana Pawła II, rodzice młodzieży przygotowującej się do sakramentu bierzmowania, młodzież przygotowująca się do bierzmowania oraz kobiety i mężczyźni naszej parafii niosąc go na swoich ramionach do kolejnych stacji. Przejmująca oprawa muzyczna i techniczna, podkreślająca dramaturgię męki i ostatnich chwil życia Chrystusa była dziełem brata z Zakonu Świętego Jana Pawła II - Dariusza. Modlitewną trasę zabezpieczała policja.
Droga Krzyżowa zakończyła się błogosławieństwem na rozesłanie i podziękowaniami za udział.
W wirze codziennych obowiązków, trosk i kłopotów oraz nieustannym stwierdzaniu, że na wszystko brak nam czasu, czasem ze zbyt wielką łatwością zapominamy o swoim chrześcijańskim powołaniu do świętości. Dziś mieliśmy okazję oderwać się od codzienności i znaleźć czas na refleksję. Mogliśmy spojrzeć na stan naszej duszy, zastanowić się dokąd zmierzamy, czy wybrana droga prowadzi do właściwego celu...
Tym, którzy chcieli, a nie mogli być dziś z nami, pomocne będą zamieszczone niżej tegoroczne zdjęcia z tego wydarzenia, które na długo zostanie w naszej pamięci.
Fotorelacja: https://photos.app.goo.gl/a7ZPAQAGtN5RT1yU6
Tekst: Anna Godzina
„W hołdzie św. Janowi Pawłowi II – 20. rocznica Jego śmierci”
Jak co roku, 2 kwietnia 2025 roku o godz. 21.00, zgromadziliśmy się w naszej świątyni na modlitewnym czuwaniu, by wspólnie uczcić pamięć i oddać hołd św. Janowi Pawłowi II, w 20. rocznicę Jego odejścia do Domu Pana. Wszyscy obecni, w skupieniu i modlitwie, powierzyliśmy Bogu nasze dziękczynienie za Jego pontyfikat oraz prosiliśmy o wstawiennictwo w naszych intencjach. To był także czas refleksji, który skłonił nas do zadania sobie pytania, czy pamiętamy o Jego słowach, pielęgnujemy wartości, które nam pozostawił, i żyjemy zgodnie z tym, czego nas nauczył?
W tym pełnym wzruszenia i zadumy momencie, słowa św. Jana Pawła II ponownie stały się dla nas żywym świadectwem Jego niezłomnej wiary i miłości do Boga. Słuchając fragmentu poruszającego przemówienia Ojca Świętego na Westerplatte oraz odczytanego Testamentu Papieża, uświadomiliśmy sobie, jak aktualne są zawarte w nich przesłania. Pozostają one wezwaniem do wierności wartościom i odwagi w codziennym życiu, przypominając o pokorze i zawierzeniu Bogu, które towarzyszyły Janowi Pawłowi II przez całe Jego życie. Wspominając Jego postać, poczuliśmy nie tylko ogromną wdzięczność, ale i wewnętrzne zobowiązanie, by kroczyć drogą, którą nam wskazał – drogą wiary, miłości i odwagi. Jego duchowe dziedzictwo wciąż żyje w naszych sercach, w naszych rodzinach, w Kościele i w świecie.
W tym duchu wspólnego przeżywania tej wyjątkowej chwili, w której każdy z nas ponownie poczuł bliskość Ojca Świętego, nadszedł moment, który jeszcze bardziej pogłębił nasze przeżycia. Wspólny śpiew „Barki” – tej ukochanej pieśni Papieża, wybrzmiewającej z kilkudziesięciu serc – stało się symbolem naszej jedności i głębokiej miłości do Ojca Świętego. A chwile ciszy, w trakcie których z zamkniętymi oczami oddawaliśmy hołd Jego pamięci, oraz dźwięk dzwonów wybijających godzinę Jego odejścia, pogłębiły naszą świadomość, jak wiele Mu zawdzięczamy i jakie mamy zobowiązanie, by na co dzień pielęgnować Jego nauki.
Tak więc, niech wartości, które św. Jan Paweł II wpoił w nasze serca, pomagają nam żyć w zgodzie z tym, czego nas nauczył. Wspomnienie Jego niezłomnej wiary, miłości do człowieka i pełnego zaufania Bogu niech będzie fundamentem naszych postaw i wyborów. Jego nauki, przekazane w słowach, czynach i przykładzie, niech kształtują nasze życie, prowadząc nas ku prawdziwej radości, pokoju oraz pełni człowieczeństwa.
Dziękujemy Wam wszystkim za wspólne przeżywanie tego wyjątkowego wieczoru. Wasza liczna obecność była pięknym świadectwem tego, że dziedzictwo św. Jana Pawła II nadal trwa w naszych sercach, a Jego duch nieustannie prowadzi nas w codziennym życiu.
Bóg zapłać!
Tekst: Katarzyna Łaszcz
W przeddzień Dnia Kobiet, 7 marca 2025 roku, w naszej świątyni odbył się niezwykły koncert zespołu INULA, którego organizatorami były Rada Osiedla Gutwin oraz Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Ostrowcu Świętokrzyskim. Wydarzenie stało się wyjątkową okazją do wspólnego świętowania oraz pięknym podarunkiem i wyrazem wdzięczności i szacunku dla wszystkich kobiet za ich codzienny trud.
Zespół INULA, tworzony przez małżeństwo Małgorzaty i Grzegorza, zachwycił publiczność swoim niezwykłym, osobistym repertuarem. Ich utwory, pełne subtelności i bogactwa emocjonalnego, przenosiły słuchaczy w intymny, nostalgiczny świat, w którym dźwięki splatały się z głębokimi przeżyciami. Piosenki inspirowane naturą, codziennym życiem oraz osobistymi doświadczeniami poruszały tematy ludzkich relacji, wewnętrznych emocji i refleksji nad światem.
To, co wyróżniało ten koncert, to nie tylko same kompozycje, ale także sposób, w jaki muzyka wypełniała przestrzeń naszego Kościoła. Wielobarwne brzmienie instrumentów min. : gitar, fletów i perkusjonaliów – otulały słuchaczy ciepłem i harmonią, tworząc niepowtarzalne aranżacje. Każda kompozycja miała w sobie coś wyjątkowego, rezonując z uczestnikami koncertu w sposób niemal magiczny.
Koncert był nie tylko podróżą przez dźwięki, ale także przez historie. Wokalistka dzieliła się osobistymi opowieściami o rodzinie, inspiracjach do tekstów i melodii, sytuacjach i miejscach, które wpłynęły na powstawanie ich utworów. Każda piosenka miała swoje znaczenie i emocjonalne tło, co sprawiało, że koncert zyskał wyjątkową, osobistą atmosferę.
Niewątpliwie to było wydarzenie, które dostarczyło nam niezapomnianych emocji i wrażeń. Koncert był niezwykłym prezentem dla wszystkich kobiet, ale i dla każdego, kto ceni muzykę pełną autentyczności i emocji.
To był wieczór pełen wzruszeń, refleksji i harmonii – prawdziwie wyjątkowy koncert !
Fotorelacja: https://photos.app.goo.gl/TDbnHZC5JngGLNY17
Tekst i zdjęcia: Katarzyna Łaszcz