Parafia
w Ostrowcu Świętokrzyskim

Podwyższenia Krzyża Świętego

 
W dzisiejszy ciepły i słoneczny dzień przy kościele Podwyższenia Krzyża Świętego w Ostrowcu Świętokrzyskim, na zaproszenie naszego Proboszcza ks. dr. Mariana Bolesty, zgromadziło się wielu motocyklistów wraz z rodzinami i przyjaciółmi, aby uczestniczyć w plenerowej Mszy świętej symbolicznie rozpoczynającej sezon motocyklowy.
Motocykliści, wjeżdżający na teren kościelny, stanowili barwny i niezwykle malowniczy początek tego wydarzenia. Maszyny, którymi przybyli fani dwóch kółek, zdobiły kościelny plac tworząc niepowtarzalny klimat. I choć zwykle kojarzone z siłą i prędkością, w tym momencie stały się narzędziem wyrazu wiary i wspólnoty.
Msza św., którą celebrowali nasz Proboszcz oraz ks. Marek Kuliński, proboszcz z parafii p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa, rozpoczęła się w spokojnej i refleksyjnej atmosferze, gdzie przyroda i duchowość tworzyły harmonijne połączenie. W trakcie Mszy św., wierni znosili prośby o Boże błogosławieństwo, bezpieczeństwo i potrzebne łaski dla motocyklistów na drodze oraz ich bliskich i przyjaciół. Podczas homilii Ksiądz Proboszcz min. podkreślił, jak ważne jest, aby motocykliści byli świadomi swojej odpowiedzialności i szacunku dla innych uczestników ruchu drogowego, ale przede wszystkim pamiętali o bezpieczeństwie. Prosił, aby byli ostrożni, ale również gotowi do udzielenia pomocy innym. Po zakończeniu Mszy św. nastąpiła ceremonia poświęcenia motocykli, która była chwilą szczególną dla wszystkich obecnych. Ksiądz Proboszcz przemierzył teren kościelny, błogosławiąc każdy motocykl i ich właścicieli, co było wyrazem wsparcia duchowego dla motocyklistów i ich rodzin w nowym sezonie.
Po zakończeniu Mszy św. uczestnicy, korzystając z zaproszenia naszego Proboszcza, spożyli ciepły poczęstunek, który niewątpliwie dodał przyjemnego akcentu do tego spotkania, tworząc atmosferę serdeczności i gościnności. Humor, który dopisywał wszystkim, sprawił, że to spotkanie było jeszcze bardziej udane i radosne.
Z pewnością plenerowa Msza święta była nie tylko okazją do modlitwy, ale również dała możliwość budowania więzi społecznej wśród miłośników dwóch kółek. Cieszymy się z inicjatywy naszego Proboszcza. To wyraźny przykład jak duszpasterstwo może dostosować się do potrzeb i zainteresowań różnych grup społecznych.
Ksiądz Proboszcz i cała społeczność parafialna składają wyrazy wdzięczności dla Księży z innych parafii za ich zaangażowanie w nagłośnienie informacji i zaproszenie wszystkich chętnych, fanów dwóch kółek, do uczestnictwa w tej Mszy św.
Szczególne podziękowania składamy na ręce naszych gości – motocyklistów i ich rodzin, za liczne przybycie i udział w dzisiejszej Mszy św. Wasza obecność sprawiła, że to wydarzenie było wyjątkowe i pełne radości. Dziękujemy za zaangażowanie i wspólną modlitwę. Niech opatrzność Boża będzie zawsze z Wami na drogach i w życiu codziennym. Bądźcie bezpieczni w nowym sezonie motocyklowym! I zapraszamy Was w przyszłym roku, bo będzie to w naszej Parafii wydarzenie cykliczne.
Tekst i zdjęcia: Katarzyna Łaszcz
 
Tęsknota, smutek, zaduma i powaga. Takie uczucia towarzyszyły nam tego wieczoru. Wczoraj 2 kwietnia, minęła kolejna, 19. rocznica śmierci Jana Pawła II Wielkiego. Wierni gromadząc się w kościele na Apelu Jasnogórskim, uczcili pamięć naszego wielkiego papieża. Atmosfera była nasycona duchowym skupieniem i refleksją nad dziedzictwem, które zostawił nam Jan Paweł II. Rycerze św. Jana Pawła II, oddając hołd swojemu patronowi, byli nieodłączną częścią tego uroczystego nabożeństwa. Ich obecność w kościele była nie tylko manifestacją wdzięczności i szacunku dla papieża, który pozostawił niezatarte ślady w historii Kościoła i świata, ale także wyrazem ich oddania oraz lojalności wobec jego nauczania i duchowego przywództwa.
Podczas nabożeństwa, przytoczone zostały słowa testamentu Jana Pawła II, w którym min. zawarł głębokie refleksje dotyczące swojego życia, wiary i posługi jako głowy Kościoła katolickiego. Jego przesłanie napełniło nasze dusze powagą i refleksją nad życiem oraz nauczaniem tego wielkiego Rodaka. To był czas, kiedy smutek po stracie papieża, którego tak bardzo kochaliśmy, łączył się z tęsknotą za jego obecnością.
Po zakończeniu nabożeństwa, wszyscy udaliśmy się pod pomnik św. Jana Pawła II. Tam, o godzinie 21:37, kiedy to papież odszedł z tego świata, odśpiewaliśmy ulubioną piosenkę Jana Pawła II, "Barkę". To wzruszające wykonanie było wyrazem naszej miłości i oddania dla papieża, który pozostanie na zawsze w naszych sercach i wspomnieniach.
Dziękujemy Ci, Św. Janie Pawle II Wielki, za Twoją niezłomną wiarę, miłość i pokorę. Będziemy zawsze Cię pamiętać i dążyć do tego, aby Twoje dziedzictwo trwało wiecznie.
Tekst: Katarzyna Łaszcz
Zdjęcia: Dariusz Nochelski
W niedzielę, wczesnym rankiem wierni w skupieniu, ale z radością udali się do naszej świątyni. Razem, jako wspólnota, uczestniczyliśmy w procesji i Mszy rezurekcyjnej, które stanowią dla nas wyjątkową okazję do wyrażenia radości ze zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. To moment, na który czekaliśmy z utęsknieniem przez cały Wielki Tydzień, kiedy to wspominając mękę i śmierć Chrystusa, oczekiwaliśmy na Jego triumfalne Zmartwychwstanie. To moment, kiedy wszyscy, wychodząc z Kościoła nieśli symbolicznie zmartwychwstałego Chrystusa w swoich sercach. Ta symboliczna wędrówka miała głębokie znaczenie duchowe - była wyrazem radości z triumfu życia nad śmiercią, nadziei na zbawienie i zapowiedzi życia wiecznego dla nas wszystkich.
Uczestnicząc w niedzielnej Mszy Świętej wspólnie słuchaliśmy Słowa Bożego, które wygłosił nasz Proboszcz ks. dr Marian Bolesta. Homilia była głębokim przekazem dotyczącym istoty wiary oraz znaczenia Zmartwychwstania dla naszego życia duchowego. Podkreślając lęk, który budzi w nas świadomość przemijalności i nędzy ludzkiego życia, Ksiądz ukazał, jak pusty grób Jezusa w Jerozolimie stał się symbolem nadziei i radości dla tysięcy pielgrzymów. Wskazał na wybitnych ludzi, których idee i dzieła zapisały się w historii, ale których los kończy się na garści spróchniałych kości, by podkreślić, że nawet największe dzieła ludzkie nie mogą równać się z cudem Zmartwychwstania. Przekonująco opowiedział o wyjątkowości Zmartwychwstania jako największego cudu w dziejach ludzkości, który sprawia, że każdy z nas powinien się zastanowić nad swoją wiarą i relacją z Bogiem. Podkreślił, że wiara nie jest tylko aktem wewnętrznym, lecz darem i łaską od Boga. Ksiądz zachęcał nas do pielęgnowania tej wiary, której nie powinniśmy nigdy stracić.
Na zakończenie mszy świętej Ks. Proboszcz, złożył wszystkim obecnym świąteczne życzenia. Miłym zaskoczeniem dla wiernych zgromadzonych w Kościele był „smaczny” 😊gest księdza Proboszcza, który zaprosił wszystkich obecnych do zabrania ze sobą do domu przygotowanej święconki. Było to nie tylko wyjątkowym wyrazem Jego troski i życzliwości, ale także stworzyło okazję do głębszego zacieśnienia budowanych więzi i relacji. Niewątpliwie taka inicjatywa dodała wyjątkowości i radości w obchodzeniu Świąt Wielkanocnych.
Radość, która rozpoczęła się w kościele, przeniosła się do naszych domów, gdzie wszyscy kontynuowaliśmy świętowanie w gronie rodziny i bliskich. Obecność bliskich osób wzmagała doniosłość tego święta i dodawała mu jeszcze większego znaczenia. Wraz z rodziną zbieraliśmy się przy bogato zastawionym stole, aby razem spożywać wielkanocne potrawy. Tradycyjne dania wielkanocne, takie jak baranek, żurek, jajka, czy mazurek, są spożywane z wyjątkowym apetytem. Posiłek ten miał wymiar symboliczny, przypominając nam o znaczeniu tego dnia oraz o radości, jaką przynosi Zmartwychwstanie Chrystusa. Wspólny posiłek to był czas wzajemnej miłości, współdzielenia przeżyć i budowania więzi rodzinnych.
Dla nas wiernych, Święta Wielkanocne, to jest wyjątkowy czas! Jest to wspaniała okazja do pochylenia się nad naszą wiarą i zacieśnienia więzi z Bogiem i z innymi ludźmi. Ta radość ze Zmartwychwstania niech będzie zawsze źródłem inspiracji i siły, pomagając nam w budowaniu lepszych relacji, dzieleniu się miłością oraz trwaniu w wierze każdego dnia.
Tekst: Katarzyna Łaszcz
Zdjęcia: Dariusz Nochelski

Msza święta w Wieczerzy Pańskiej to wyjątkowe i poruszające doświadczenie dla ludzi wierzących. To czas, gdy Kościół wspomina tę Ostatnią Wieczerzę Jezusa z Jego uczniami, podczas której ustanowił sakramenty Eucharystii i kapłaństwa.

Odprawiana w ten dzień Msza święta, rozpoczynająca Triduum Paschalne, była sprawowana w uroczystej, podniosłej. Kościół był licznie wypełniony wiernymi, którzy zgromadzili się, aby uczcić tę wyjątkową okazję i podziękować naszemu Proboszczowi Ks. dr Marianowi Boleście, za jego oddanie i służbę kapłańską. Już od wejścia księdza Proboszcza, Rycerzy Św. Jana Pawła II, a także ministrantów i kandydatów do kościoła, wierni odczuwali świadomość wyjątkowości tego momentu oraz szacunek wobec sakramentu kapłaństwa i roli księdza w życiu naszej parafii. Homilia Księdza, podczas tej Mszy świętej, była pełna głębokich refleksji, które skupiały się na istocie kapłaństwa, jego znaczeniu, o powołaniu do służby Bogu i Kościołowi oraz o wyzwaniach z jakimi kapłan spotka się w swojej posłudze duszpasterskiej, takich jak zmagania z grzechem, czy wewnętrzne walki duchowe.

Na zakończenie, przedstawiciele naszej wspólnoty parafialnej, złożyli księdzu Proboszczowi życzenia z okazji Jego kapłaństwa. Była to chwila pełna ciepłych słów, wdzięczności i uznania dla trudu i poświęcenia, jakie ksiądz wkłada w służbę dla naszej parafii. Życzyli także Bożego błogosławieństwa w dalszej posłudze kapłańskiej oraz zapewnili o wsparciu ze strony wszystkich parafian i modlitwie.

Msza święta była nie tylko okazją do złożenia życzeń księdzu z okazji ustanowienia sakramentu kapłaństwa, ale również wyjątkowym momentem dla naszej wspólnoty, a w szczególności dla pięciu chłopców i ich rodzin, którzy po okresie przygotowań, modlitwy i oczekiwania, doczekali się doniosłej, dla nich i dla naszej parafii chwili. Po homilii wobec zgromadzonych w naszej świątyni wiernych, młodzi chłopcy uroczyście złożyli przyrzeczenie i zostali przyjęci do grona ministrantów. Zarówno dla chłopców, jak i ich bliskich była to chwila ogromnej dumy i radości. To czas, który będzie pamiętany na długo jako wyraz ich zaangażowania w życie duchowe parafii i wierności służbie Kościołowi. To początek ich drogi liturgicznej, która będzie się rozwijać i przynosić owoce zarówno im samym, jak i całej wspólnocie parafialnej.

Jesteśmy z Was dumni i zapewniamy o wsparciu dla Waszej służby. Niech będzie ona owocna i błogosławiona, przynosząc radość zarówno Wam, jak i całej naszej wspólnocie parafialnej. Niech Bóg obdarza Was łaską i wsparciem, a my wszyscy wierni w parafii cieszymy się obecnością tak oddanych i zaangażowanych ministrantów.

fotorelacja  https://photos.app.goo.gl/wxNbaEWerK2byQ9r9 

tekst: Katarzyna Łaszcz

zdjęcia: Dariusz Nochelski